« به جام شراب نگاه کن تا هدفت را بازیابی »

تو به من گفتی به جام شراب نگاه کنم، شاید که هدفم را دریابم. اما تو می دانستی که شراب یک نوش بیش نیست؟

من در جام شراب نگاه کردم به عمق قطره های آن به شرابی که خود را به بدن جام می سائید، و عشوه گری می کرد. من در آن جام یک چهره دیدم یک چهره ای که سالیان درازیست دست غم شستشویش داده. چهره ای که تو در آن جام شراب شکستی.

 شراب یکدفعه متوجه نگاه جستجو گرانه من شد و یک باره رخش مثل ابر کبود که بر آسمان شفاف ناگهان سایه می زند به سیاهی رفت و گفت:

ای وای بر تو..........

تو......... که بودی که بر روی من سایه زدی؟

زیبایی و لطافت مرا در زیر صورت شکسته ات پنهان کرده ای؟

رد شو بگذار عاشقان مرا ببیند، بوی مرا حس کنند و از وجود من سرمست بشوند.

رد شو بگذار در دل عاشقان آتش افروز شوم، بگذار با من سرمست بشوند.

رد شو که تاکنون عاشقان من قیافه همچو زرد تو را نداشته اند.

به او گفتم: ناراحت نشو من آمده ام تا نگاهم را در تو جستجو کنم، آمده ام دل گمشده ام را در درون تو بیایم، ناراحت نباش زیرا که به دعوت کسی نزد تو آمده ام.

گفت: به آن کس بگو هرگز دل شکستگان را دعوت به شراب نکن زیرا که شراب مظهر عشق و محبت است.