کجایی تو ای گرمی جان من؟

که شد زندگی بی تو زندان من

کجایی تو ای تک چراغ شبم؟

که دور از تو جان میرسد بر لبم

لبم بوسه جوی لب نوش توست

در آغوش من بوی آغوش توست

بهر جامگی دیده ،‌بو کردم

ز گلها تو را جستجو کردم

شب آمد، سیاهی جهان را گرفت

غم تو گریبان جان را گرفت

بیا ای درخشنده مهتاب من

که عشق تو برد از سرم خواب من

رهایم مکن در غم بی کسی

کنم ناله، شاید بدادم رسی

خطا کارم ، اما ز من گوش کن

بیا رفته ها را فراموش کن...