فرزند دلبندم، این نغمه از من همچون آغوش عشق تو را در بر خواهد گرفت و آهنگ دلنوازش در
دور برت طنین خواهد انداخت.این نغمه از من همچون بوسه ی تبرک و تقدیس پیشانی تو را لمس
خواهد کرد.آن گاه که تنها باشی در کنارت می نشیند و در گوشت زمزمه می کند و در انبوه خلق
حصاری استوار از تنهایی به دورت بر می آورد.نغمه ی من امیدها و آرزوهایت را در بال تیز پر خواهد
شد و دردانت را تا سر حد عوالم ناشناس نقل خواهد کرد.همچون ستاره ی با وفا آن گاه که سیاهی شب
راهت را تیره سازد در بالای سرت خواهد درخشید.نغمه ی من در مژگان چشمانت نشت و دید دلت را تا
اعماق اشیاء پیش خواهد برد.و چون مرگ صدای مرا خاموش سازد، نغمه ی من در دل زنده ات سخن
خواهد گفت.
اوا جونم چرا واسه تولد وبلاگت منو دعوت نکردی ؟ به هر حال تولد وبلاگت مبارک امیدوارم مطالبت همچنان زیبا باشه
انگونه شکسته ام که صدایش گوش عا لمیان را کر کرده است.من هم اپ کردم ومنتظر
سلام اوا جونم مرسی اومدی پیشم ممنون از لطفت ایکن خداحافظی یعنی از اون خدا حافظی کردم که دیگه براش ننویسم نمی دونم خدا رو چه دیدی شاید بازم براش نوشتم اپ کردی خبرم کن
سلام آوا جان
میبینم که خبری نیست ازت.
منتظر مطلب جدیدت هستم
یا حق